ბლოგები

2012 წელს, მონაწილეობას ვიღებდი პროექტში, რომელიც გულისხმობდა სოფელ-სოფელ სიარულსა და ადგილობრივ მოსახლეობასთან იმის თაობაზე საუბარს, შეეძლოთ თუ არა მოქალაქეებს თვითმმართველობის საქმიანობაში  მონაწილეობა და რა ფორმით.    კახეთის სოფლებიც მოვიარეთ, სვანეთშიც ვიყავით, ბევრ ადამიანს შევხვდით, მათ შორის, სათემო ორგანიზაციების წარმომადგენლებს. განხილვის მთავარი თემა სოფლის თვითმმართველობის ერთ-ერთი შესაძლო ფორმა, სოფლის საერთო კრება, იყო.

ალაზნის ველზე, გიორგი მუმლაურის  ბაღებში, სოფელ კურდღელაურის ბოლოში დილიდან ფუსფუსია. ერთ ჰექტარ მიწაზე წითლად მწიფს უგემრიელესი მარწყვი და ყოველ დღე იკრიფება და არ ილევა. ყვავის და მწიფს, ყვავის და მწიფს… ყოველ დღე რთველი აქვთ.

წაიკითხეთ  მაიკო წიგნაძის ბლოგი ავსტრიიდან დაბრუნებული ახალგაზრდა  ფერმერის შესახებ.

 კვირის დღიური როგორ დამეწყო, არ ვიცოდი, ამიტომ გადავწყვიტე დამეწერა ის, თუ როგორ ვერ ვწერ პროლოგს. 
დღიურები არასდროს დამიწერია, რადგან ვფიქრობ, უკვდავი მოგონებები ისედაც სამუდამოდ რჩება მეხსიერებაში, ფურცელზე გადატანის გარეშეც.

3 დღის წინ წავიკითხე ძალიან საინტერესო სტატია, სადაც საუბარი იყო მოგზაურობაზე. ფსიქოლოგების აზრით, თურმე ნორმალური ყოფილა, ადამიანმა მთელი თავისი ფული მოგზაურობაში დახარჯოს. ბავშვობიდან ძალიან მიყვარს ბუნება, ლაშქრობა, კოცონი, კარვები და ყველაფერი, რაც მოგზაურობასთანაა დაკავშირებული.

ლაგოდეხის სახელმწიფო ნაკრძალი 1912 წელს დაარსდა.  ნაკრძალის დაარსების ისტორიის შესახებ უამრავი ცნობა მოიპოვება ინტერნეტ საძიებო სისტემებში, [http://lagodekhi.org.ge/ge/wcley0fjoxerixrv]  ამიტომ მე სხვა კუთხით მოგიყვებით  ლაგოდეხზე, ნაკრძალზე, მის შესაძლებლობებზე  გამოყენებულ და ასათვისებელ რესურსებზე.

მინდა  ახალგაზრდა ოჯახი გაგაცნოთ, რომლებიც სოფლის ტურიზმის პიონერები არიან ნუკრიანში,  რომლებმაც კარგად შეაფასეს თავიანთი  საცხოვრებელი ადგილის  პოტენციალი და ეთნოგრაფიული ეზო ,,ქიზიყი“ მოაწყვეს.

 „სოფელი ხალხისგან იცლება“ – ალაბათ ხშირად გსმენიათ ეს ფრაზა. თითქოს ყური მიეჩვია კიდეც და საგანგაშო არც არაფერია. მერე რა, რომ იცლება!

ეთნიკური უმცირესობებით დასახლებულ თელავის მუნიციპალიტეტის სოფელ ყარაჯალას საბავშვო ბაღის დახმარების მიზნით, სამოქალაქო აქცია დაიწყო. 

ბზობა ახლოვდება. ორი სიტყვა რომ არ ვთქვა ამასთან დაკავშირებით არ შემიძლია: გასაგებია, რომ ტრადიციადაა ქცეული ამ დღეს ბზის დამტვრეული ტოტების ყიდვა. მაგრამ, იქნებ გავითვალისწინოთ, რომ საქართველოში ბზის 85-90 % სოკოვანმა დაავადებებმა გაანადგურა. ჩვენ ძალიან ცოტა ბზა დაგვრჩა და თუ ამასაც არ გავუფრთხილდებით და არ გავამრავლებთ, ძალიან მალე ბზობის დღესასწაულს ბზის გარშე შევხვდებით.