რატომ არ სურთ ახალგაზრდებს სწავლა კახეთის სასწავლებლებში
2011 წლიდან დღემდე ყოველწლიურად იკლებს უნივერსიტეტში ჩარიცხულ სტუდენტთა რაოდენობა. ოფიციალური მონაცემები კი ასეთია: 2011 წელს თელავის უნივერსიტეტმა- 602 სტუდენტი მიიღო, 2012 წელს – 442, 2013 წელს – 360, ხოლო 2014 წელს მხოლოდ 179 სტუდენტი. უცნობია, როგორი იქნება აბიტურიენტთა არჩევანი 2015 წელს. პროგნოზი დამაიმედებელი არ არის.
„კახეთის ხმა“ დაინტერესდა, რა პრობლემებს ხედავენ ახალგაზრდები ქალაქში განათლების მიღებასა და დასაქმების საკითხებში. ჩვენმა ერთ-ერთმა რესპონდენტმა განაცხადა, რომ არასათანადო სწავლების პრობლემა არა მხოლოდ თელავში, არამედ მთელ საქართველოში დგას.
ხატია კვიკვინია თელავის იაკობ გოგებაშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბიზნესისა და სამართლის ფაკულტეტის საჯარო მმართველობის მე-4 კურსის სტუდენტია. ხატია მიიჩნევს, რომ ადგილობრივ დონეზე უნივერსიტეტები მზარდ მოთხოვნას ვერ აკმაყოფილებენ. საამისოდ კი, ბევრი მიზეზია:
„უნივერსიტეტის მისიაა, ზოგადად რეგიონის ინტერესებისა და მოთხოვნების გათვალისწინებით მოამზადოს თანამედროვე მოთხოვნების შესაბამისი კომპეტენციის მქონე, შიდა და საგარეო შრომის ბაზარზე უმაღლესი და პროფესიული განათლების, კონკურენტუნარიანი, მაღალკვალიფიციური კადრი, დამსაქმებლებსა და დასაქმებულებისთვის განიხილებოდეს, როგორც ყველაზე სასურველი პარტნიორი, გახდეს რეგიონში ეკონომიკური მიზიდულობის ცენტრი, სასწავლო პროცესში ინოვაციების დანერგვისა და მიღებული შემოსავლებით აკადემიური სწავლება გაუთანაბროს ევროპულ სტანდარტებს, იყოს მაღალეფექტური, მოქნილი და სწრაფადგანვითარებადი სასწავლებელი. ამის საშუალებას საქართველოს რამდენიმე უნივერსიტეტი გვაძლევს მხოლოდ თავს შევიკავებ ჩამოთვლისაგან, მაგრამ, სამწუხაროდ, თელავის უნივერსიტეტი მათში არ შედის. ზოგადად საქართველოში განათლების სფერო დასახვეწია და არ დგას იმ საფეხურზე, რაც რეალურ განათლებას ნიშნავს. არა მარტო თელავის უნივერსიტეტში, არამედ ბევრ სხვა სასწავლებელშიც დგას ეს პრობლემა.“
თელავის უნივერსიტეტის სტუდენტების ნაწილი მაგისტრატურის გავლას თბილისში აპირებენ, რის მიზეზადაც უკეთეს სწავლებას და დასაქმების მეტ შანსს ასახელებენ. ეს შემთხვევა ნათლად გვაჩვენებს არსებული შრომის ბაზრის მოთხოვნებსა და რეალურად უნივერისტეტის მიცემული განათლების შეუსაბამობას. სოციალურ მეცნიერებათა, ბიზნესისა და სამართლის ფაკულტეტის, საჯარო მმართველობის მე-2 კურსის სტუდენტი ვახო ვარდიაშვილი ამბობს, რომ თელავის უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ მაგისტრატურის კურსის გასავლელად ურჩევნია უფრო პრესტიჟული სასწავლებელი შეარჩიოს:
„მაგისტრატურის გავლა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტში მინდა, რადგანაც იქ უკეთესი განათლების მიღების საშუალება მომეცემა, ასევე შევძლებ, ვიყო მეტად კონკურენტუნარიანი დასაქმების საკითხში.“
„კახეთის ხმა“ დაინტერესდა, რამდენად ისურვებდნენ სასწავლებლად დედაქალაქში გადასული სტუდენტები თელავში დაბრუნებას და მიღებული ცოდნის ქალაქისათვის მოხმარებას. ამაზე კითხვით ჩვენ ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციალურ მეცნიერებათა ფაკულტეტის ჟურნალისტიკის სპეციალობის სტუდენტ ნინი მოსიაშვილს მივმართეთ, რომელმაც რამდენიმე მიზეზი დაგვისახელა, რის გამოც თელავში დაბრუნებას და აქ მუშაობას არ ისურვებდა. მისი განცხადებით, ამჟამად ქალაქის შრომის ბაზარი არ შეესაბამება იმ მოთხოვნებს, რაც შესაძლებელია მისი პროფესიის ამბიციურ ადამიანს გააჩნდეს, ასევე იგი პრობლემას სამუშაო ადგილების სიმცირესა და ანაზღაურების მინიმალურობაშიც ხედავს.
ნინი მოსიაშვილი: „თელავის დასაქმების ბაზარი საკმაოდ სუსტია. მე ვსწავლობ ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში და მიმაჩნია, რომ კარიერული წინსვლისთვის უმჯობესია, დედაქალაქში დავრჩე. მართალია, თელავს ორი ტელეკომპანია აქვს და ადგილობრივი გაზეთიც გამოიცემა, მაგრამ ეს მედიასაშუალებები მხოლოდ ადგილობრივია და დიდი ასპარეზი არ აქვს. მირჩევნია, თბილისში ვიცხოვრო, სადაც მგონია, რომ წარმატების უფრო დიდი შანსი მაქვს. ჩემს მეგობრებს, რომლებიც თელავში ცხოვრობენ, უჭირთ სამსახურის შოვნა და თუ დასაქმდნენ, ანაზღაურება ძალიან მცირეა.“
ზემოაღნიშნული პრობლემების გათვალისწინებით, ახალგაზრდები თელავიდან წასვლის მთავარ მიზეზად სწავლების არასათანადო დონეს, მიღებული განათლებისადმი დამსაქმებლის უნდობლობას, სამუშაო ადგილების სიმცირესა და ანაზღაურების მინიმალურობას ასახელებენ. სწორედ ეს პრობლემები იწვევს საბოლოო ჯამში თელავიდან მრავალი ნიჭიერი ახალგაზრდის გადინებას.